συνειρμός

συνειρμός
ὁ, ΝΑ [συνείρω]
1. η ενέργεια και το αποτέλεσμα τού συνείρω, σύναψη, συνάφεια
2. (για λέξεις) λογική συνάρτηση, αλληλουχία
νεοελλ.
1. (φιλοσ.-ψυχολ.) α) (κατά την κλασική αντίληψη) i) η επαναγωγή ή ανάπλαση στη συνείδηση τού ανθρώπου, από μια δεδομένη παράσταση, ιδέα ή εμπειρία, την επάγουσα, μιας άλλης, τής επαγόμενης, που έχει συνδεθεί κατά οποιονδήποτε τρόπο με την πρώτη
ii) η σύνδεση ή συσχέτιση, αυτή καθ' εαυτήν, μεταξύ τών παραστάσεων, ιδεών και εμπειριών, που αποτελεί και το υπόβαθρο τής ανάπλασής τους στη συνείδηση
β) (πειραμ. ψυχολ.) περιγραφικός όρος που αντιστοιχεί στο γεγονός ότι η παρουσία μιας ορισμένης ψυχολογικής μονάδας, λ.χ. μιας λέξης ή αναπαράστασης, προκαλεί σε ένα άτομο την παραγωγή μιας ορισμένης μονάδας τού ίδιου τύπου, όπως λ.χ. η εκφώνηση τής λέξης τραπέζι από τον εξεταστή προκαλεί την απάντηση κάθισμα εκ μέρους τού εξεταζομένου
2. φρ. α) «συνειρμός ιδεών»
i) (κατά την κλασική αντίληψη) συνειρμός κατά τον οποίο οι ιδέες εφέλκονται μεταξύ τους και διαδέχονται η μία την άλλη στους κόλπους τής συνείδησης, δίχως την παρέμβαση τής βούλησης, λόγω συνάφειας, αντίθεσης ή αυτόματης συσχέτισής τους
ii) (πειραμ. ψυχολ.) κατηγορία συνειρμών στην οποία οι εξεταζόμενες ψυχολογικές μονάδες είναι ιδέες
β) «λεκτικός συνειρμός»
(πειραμ. ψυχολ.) ιδιαίτερη κατηγορία συνειρμών στην οποία οι εξεταζόμενες ψυχολογικές μονάδες είναι λέξεις
γ) «ελεύθερος συνειρμός»
(ψυχανάλ.) κανόνας που συνίσταται στο να εκφράσει ο ασθενής όλες του τις σκέψεις, ιδέες ή εικόνες χωρίς καμία διάκριση και με αυθόρμητο τρόπο.

Dictionary of Greek. 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • συνειρμός παραστάσεων — Έκφραση που χρησιμοποιούν οι ψυχολόγοι για να χαρακτηρίσουν τη λειτουργία εκείνη μέσω της οποίας μερικά ψυχικά περιεχόμενα –ή παραστάσεις αντικειμένων, ιδεών, συναισθημάτων– ανακαλούν το ένα το άλλο στη συνείδηση σύμφωνα με ειδικές συνδέσεις… …   Dictionary of Greek

  • συνειρμός — ο 1. (ψυχολ.), σύνδεση των παραστάσεων στη συνείδησή μας έτσι που, μόλις ανακληθεί στην επιφάνεια της συνείδησής μας η μία από αυτές, να ανασύρονται και οι άλλες: Η αντίθεση δύο παραστάσεων, σύμφωνα με τους νόμους του συνειρμού, διευκολύνει την… …   Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)

  • συνειρμῷ — συνειρμός connexion masc dat sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • αλληλουχία — Η αμοιβαία σύνδεση· η συνάφεια· η λογική συγκρότηση· η συνοχή. (Φιλοσ.) Η λογική προσαρμογή των ιδεών μεταξύ τους, ο στενός δεσμός των φαινομένων. Σχετικά με το περιεχόμενο της α. διατυπώθηκαν διάφορες απόψεις. Ο Σέξτος ο Εμπειρικός (200 250… …   Dictionary of Greek

  • μνήμη — Όρος που υποδηλώνει τη χαρακτηριστική ιδιότητα του ανθρώπου και των ζώων να διατηρούν ίχνη (παραστάσεις) των εμπειριών τους. Γι’ αυτό η μ. εμπλέκεται στη διαδικασία της μάθησης. Η δραστηριότητα της μ. εξελίσσεται σε φάσεις που διαδέχονται η μια… …   Dictionary of Greek

  • παράσταση — I Η ενέργεια και το αποτέλεσμα του παριστώ, η με αισθητό τρόπο απόδοση συγκεκριμένων ή αφηρημένων πραγμάτων. Π. λέγεται και η εξωτερική όψη ανθρώπου και ο τρόπος της εξωτερικής του εμφάνισης, το παρουσιαστικό του. Επίσης, η κοινωνική εμφάνιση… …   Dictionary of Greek

  • συν- — και με τις μορφές συ , συγ , συμ , συλ και συρ , ΝΜΑ α συνθετικό πολλών λέξεων όλων τών περιόδων τής Ελληνικής που ανάγεται στην πρόθεση σύν*. Η πρόθεση σύν εν συνθέσει, πριν από τα χειλικά σύμφωνα β, μ, π, φ, ψ, τρέπει το ν σε μ (πρβλ. συμ βάλλω …   Dictionary of Greek

  • συνέπεια — η, ΝΜΑ νεοελλ. 1. επακολούθημα, αποτέλεσμα, απόρροια, επίπτωση (α. «η έντονη κούραση είναι συνέπεια τής αρρώστιας του» β. «ευτυχώς που η συμπεριφορά του δεν είχε συνέπειες στη βαθμολογία του») 2. λογική ακολουθία 3. το να είναι κανείς πιστός στον …   Dictionary of Greek

  • συνειρμικός — ή, ό, Ν [συνειρμός] 1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στον συνειρμό («συνειρμική παράσταση») 2. φρ. «συνειρμική θεωρία» ο συνειρμισμός. επίρρ... συνειρμικώς και συνειρμικά με συνειρμούς …   Dictionary of Greek

  • συνειρμισμός — ο, Ν (φιλοσ. ψυχολ.) σύστημα που ερμηνεύει όλες τις νοητικές λειτουργίες και το σύνολο τής πνευματικής ζωής με τον συνειρμό παραστάσεων, ιδεών, εμπειριών, που επιτελείται βάσει ορισμένων νόμων. [ΕΤΥΜΟΛ. < συνειρμός + κατάλ. ισμός*] …   Dictionary of Greek

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”